(ul. Kopernika)
murowany kościół wzniesiony w stylu romańskim w 2. poł. XII w.; na miejscu starszej świątyni z XI w., w osadzie położonej przy szlaku handlowym prowadzącym na wschód, należał do klasztoru benedyktynów w Tyńcu.
W latach 1298-1350 został rozbudowany w stylu gotyckim z kamienia łamanego z użyciem kostki romańskiej z rozebranych ścian starszego kościoła. W 2 poł. XV w. po przejęciu kościoła przez Uniwersytet Krakowski w 1456 r. do prezbiterium dostawiono ceglaną pięcioboczną absydę i drugą zakrystię.
W 1 poł. XVI w. powiększono korpus kościoła i dobudowano północną nawę boczną pełniącą funkcję kaplicy Bractwa św. Anny od 1597 r. Niszczony był pożarami w latach 1376 i 1527 oraz wylewem Wisły w 1652 r. Podczas Potopu Szwedzkiego został zburzony w 1656 r. Następnie odbudowano go w stylu barokowym w latach 1660-1682 przez proboszcza, ks. Jana Kopciowicza, na starych fundamentach i reliktach ścian zachowanych do dzisiaj do wysokości ok. 2 m od poziomu terenu.
Został ograbiony podczas Konfederacji Barskiej w 1768 r. W latach 1906-07 powiększono o symetryczną południową nawę boczną i zakrystię według projektu Aleksandra Biborskiego.
Obecnie wyposażenie jest barokowe, które było konsekrowane w 1985-2002. W tym momencie ołtarz główny jest odnawiany.
murowany kościół wzniesiony w stylu romańskim w 2. poł. XII w.; na miejscu starszej świątyni z XI w., w osadzie położonej przy szlaku handlowym prowadzącym na wschód, należał do klasztoru benedyktynów w Tyńcu.
W latach 1298-1350 został rozbudowany w stylu gotyckim z kamienia łamanego z użyciem kostki romańskiej z rozebranych ścian starszego kościoła. W 2 poł. XV w. po przejęciu kościoła przez Uniwersytet Krakowski w 1456 r. do prezbiterium dostawiono ceglaną pięcioboczną absydę i drugą zakrystię.
W 1 poł. XVI w. powiększono korpus kościoła i dobudowano północną nawę boczną pełniącą funkcję kaplicy Bractwa św. Anny od 1597 r. Niszczony był pożarami w latach 1376 i 1527 oraz wylewem Wisły w 1652 r. Podczas Potopu Szwedzkiego został zburzony w 1656 r. Następnie odbudowano go w stylu barokowym w latach 1660-1682 przez proboszcza, ks. Jana Kopciowicza, na starych fundamentach i reliktach ścian zachowanych do dzisiaj do wysokości ok. 2 m od poziomu terenu.
Został ograbiony podczas Konfederacji Barskiej w 1768 r. W latach 1906-07 powiększono o symetryczną południową nawę boczną i zakrystię według projektu Aleksandra Biborskiego.
Obecnie wyposażenie jest barokowe, które było konsekrowane w 1985-2002. W tym momencie ołtarz główny jest odnawiany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.