163/2016: Sanktuarium Matki Bożej Wambierzyckiej Królowej Rodzin - Wambierzyce (woj. dolnośląskie, pow. kłodzki, gm. Radków)

(pl. Najświętszej Maryi Panny 11)

to barokowy kompleks obiektów sakralnych zwany Dolnośląską Jerozolimą. Jest usytuowany między trzema wzgórzami w dolinie rzeki Cedron.
Do świątyni prowadzą wielkie schody o trzech ciągach. Wszystkich stopni jest 57: 9 (liczba chórów anielskich) + 33 (lata życia Jezusa Chrystusa) + 15 (lata Maryi przed poczęciem).
Ogromna późnorenesansowa fasada wambierzyckiej bazyliki upodabnia ją do pałacu i mierzy 52,5 m. Podzielona jest na trzy części. Pośrodku półkolistej wnęki znajduje się duża drewniana rzeźba Matki Boskiej Wambierzyckiej z poł. XVIII w.

Nad nią widnieje emblemat z herbem papieża Piusa XI.
Obecna świątynia została wybudowana w latach 1715-20. Konsekracja kościoła nastąpiła w 1720 r., w 1721 r. wykonano we wnętrzu ławki, w 1724 r. ukończono budowę schodów, zaś w 1725 r. rzeźbiarz Karol Sebastian Flaker wykonał ołtarz główny i ambonę.
Na pocz. XX w. zainstalowano na fasadzie oświetlenie składające się z 1390 żarówek rozmieszczonych w charakterystycznych miejscach głównych podziałów architektonicznych. W 1936 r. papież Pius XI nadał świątyni tytuł bazyliki mniejszej.
17 sierpnia 1980 r. figurka Matki Bożej została ukoronowana koronami papieskimi na Wambierzycką Królową Rodzin.
Najcenniejszym skarbem sanktuarium jest cudowna figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem. Średniowieczna drewniana rzeźba tradycyjnie ubierana jest w sukienki zależnie od święta lub okresu roku liturgicznego. Figurka wykonana jest z drewna lipowego i ma 28 cm, pochodzi z XIV w.
Prezbiterium oddzielone jest kratą.
W nawie znajduje się barokowa ambona z 1723 r. Wieńczy ją postać Ducha Świętego, poniżej Madonna w otoczeniu aniołów. Na baldachimie siedzą personifikacje kontynentów: Ameryki, Europy, Azji, Afryki, a na korpusie czterech Ewangelistów. W świątyni znajdują się również ołtarze: św. Jana Nepomucena, św. Walentego, św. Anny, św. Józefa i św. Antoniego. Nad drzwiami północnymi wiszą obrazy: św. Jadwigi Śląskiej, św. Otylii, św. Apolonii; południowymi: św. Jana Sarkandra, św. Franciszka Ksawerego i św. Karola Boromeusza.


We wnętrzu świątyni znajdują się stacje życia ukrytego Pana Jezusa:
I. Zwiastowanie NMP,
II. Nawiedzenie św. Elżbiety
III. Boże Narodzenie,
IV. Obrzezanie Pańskie,
V. Pokłon trzech Mędrców,
VI. Maryja troszczy się o Jezusa,
VII. Ofiarowanie w świątyni,
VIII. Ucieczka do Egiptu,
IX. Rzeź niewiniątek,
X. Dwunastoletni Jezus w świątyni,
XI. Życie w Nazarecie
XII. Chrzest Jezusa

Wyposażenie w nawie głównej:
1. Cudowna figura Matki Bożej Wambierzyckiej
2. Chrystus Dawca życia wiecznego
3. Syn marnotrawny
4. Ołtarz św. Jana Nepomucena
5. Ołtarz św. Walentego
6. Święci Jan Sarkander, Franciszek Ksawery, Karol Boromeusz
7. Święta Apolonia, Otylia, Jadwiga
8. Ołtarz św. Antoniego
9. Ołtarz św. Józefa

Wyposażenie krużganków
10. Zaślubiny Maryi
11. Ucieczka do Egiptu
12. Pierwotny ołtarz, chrzcielnica i świecznik, obraz Uzdrowienie niewidomego Jana z Raszewa
13. Budowa pierwszego kościoła przez aniołów
14. i 15. Wota
16. Mędrcy ze Wschodu
17. Ołtarz Jezusa w koronie
18. Osoby tworzące kult Maryi
19. Św. Wincenty
20. Matka Boża Niepokalana
21. Niewiasta obleczona w słońce
22. Matka Boża Różańcowa
23. Ołtarz Matki Bożej
24. Mędrcy ze Wschodu u Heroda
25. i 26. Wota
27. Ołtarz Matki Bożej
28. Trójca Święta
29. Relikwie św. Jana Pawła II
30. Powrót do Nazaretu
73. (nie jest to błąd w numeracji) Zaśnięcie Matki Bożej
74. Grób Maryi
75. Wniebowzięcie Matki Bożej
76. Grota św. Hieronima
77. Grota św. Rozalii
78. Grota św. Marii Magdaleny
79. Koronacja Matki Bożej (na szczycie frontonu).