Pierwotnie na jego miejscu stała gotycka kaplica w brzezinie. Obecny kościół wymieniany jest już w 1359 r. jako parafialny, a patronem był Jan z Nachodu, zwany z Dube.
Z tej epoki zachowała się jedynie przebudowana część. W wyniku wojny 30-letniej kościół opustoszał, a szczególnie po pożarze miasta w 1639 r. Odremontowano go dużo później.
W latach 1713-17 przebudowano go w stylu barokowym, a w 1736 r. do zachowanego chóru dobudowano istniejącą nawę.
W 1786 r. kościół ponownie stał się parafialnym.
Wyposażenie kościoła został wymienione całkowicie w poł. XIX w. Kościół przeszedł gruntowne remonty w 1905 r. i w latach 2008-09.
Obok kościoła znajduje się dzwonnica. Pierwotna dzwonnica była drewniana i sięgała do wysokości pierwszego gzymsu. Po pożarze, zastąpiła w 1610 r. późnorenesansowa dzwonnica murowana. W porównaniu z pierwotną podwyższono ją o jedną kondygnację i dodano drewnianą izbicę z dachem namiotowym zwieńczonym ośmioboczną iglicą. Głosem swego dzwonu już 400 lat przemawia do mieszkańców miasta. Przed dzwonnicą stała kiedyś stara lipa, aż do 1929 r., gdy została powalona przez orkan.
Z okna dzwonnicy, zgodnie z dawnym zwyczajem, każdego roku w dniu św. Jakuba, zrzucano wieńczonego kozła, na którego skok czekał - na czele z rzeźnikiem - przesądny tłum, spragniony krwi jakubowego kozła, która miała mieć lecznicze właściwości. Ten stary zwyczaj został zakazany dopiero przez ks. Josefa Regnera (1794-1852).
Figura św. Wacława
Autorem figury jest pochodzący z Cervenego Kostelca, rzeźbiarza Bretislav Kafka (1891-1967). Piaskowy pomnik został uroczyście poświęcony we wrześniu 1940 r. Ma 5 m wysokości i waży 3,8 t. Środkowy blok zawiera napis: Święty Wacławie, módl się za nami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.