(ul. J. Długosza 26)
Czterokondygnacyjna dzwonnica powstała na planie kwadratu w latach 1460-1470. Do połowy zbudowana jest z ciosu wapiennego, zaś od połowy w górę z cegły zendrówki układanej w romboidalne wzory. Pod dachem znajduje się gzyms podzielony na liczne pola, ozdobione herbami, możnych rodów ówczesnej Rzeczypospolitej: Korony, Litwy, Wieniawa (Długosza), Dębno (Zbigniewa Oleśnickiego) Nałęcz, Poraj, Rawicz, Grzymała, Ogończyk i Pilawa. W oknach widać ostre łuki. Do 1831 r. nakryta była strzelistym ołowianym dachem, który później zdjęto. W 1858 r. dzwonnica podła ofiarą pożaru. Wypaliły się wiązania, ucierpiały mury, a dzwony stopiły się. Odbudowano ją w 1879 r.. lecz podczas I wojny światowej została zbombardowana przez artylerię austriacką. Dzwony, znajdujące się obecnie, zostały ufundowane po II wojnie światowej i noszą imiona: Jan, Maria i Paweł.
Czterokondygnacyjna dzwonnica powstała na planie kwadratu w latach 1460-1470. Do połowy zbudowana jest z ciosu wapiennego, zaś od połowy w górę z cegły zendrówki układanej w romboidalne wzory. Pod dachem znajduje się gzyms podzielony na liczne pola, ozdobione herbami, możnych rodów ówczesnej Rzeczypospolitej: Korony, Litwy, Wieniawa (Długosza), Dębno (Zbigniewa Oleśnickiego) Nałęcz, Poraj, Rawicz, Grzymała, Ogończyk i Pilawa. W oknach widać ostre łuki. Do 1831 r. nakryta była strzelistym ołowianym dachem, który później zdjęto. W 1858 r. dzwonnica podła ofiarą pożaru. Wypaliły się wiązania, ucierpiały mury, a dzwony stopiły się. Odbudowano ją w 1879 r.. lecz podczas I wojny światowej została zbombardowana przez artylerię austriacką. Dzwony, znajdujące się obecnie, zostały ufundowane po II wojnie światowej i noszą imiona: Jan, Maria i Paweł.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.