(ul. J. Długosza 26)
Ufundowana w 1350 r. przez króla Kazimierza Wielkiego. Wielokrotnie przez wieki remontowany, dotrwał w bardzo dobrym stanie aż do początku XIX w., kiedy to wraz z upadkiem Wiślicy, i także kolegiata straciła na znaczeniu. Stan budowli pogorszył się do tego stopnia, że w 1848 r. kościół zamknięto. W 1915 r. kościół uległ zbombardowaniu. Zawaliły się wówczas sklepienia, zniszczeniu uległy ołtarze, filary oraz fasada zachodnia. Renowację przeprowadzono w latach 1919-26.
Kościół posiada dwie nawy. Wąskie, wysokie okna z krzyżami z kamiennych lasek, oświetlają wnętrze. W ołtarzu głównym znajduje się wczesnogotycka kamienna rzeźba Matki Bożej Łokietkowej. Figura pochodzi z ok. 1300 r. W prezbiterium zachowała się również częściowo ruskobizantyjska polichromia z lat 1397-1400. Wykonana została z inicjatywy Władysława Jagiełły. Do najlepiej zachowanych należą sceny: Zwiastowania, Bożego Narodzenia, Ofiarowania w świątyni, Wjazdu do Jerozolimy, Ostatniej Wieczerzy, Biczowania, Ukrzyżowania, Zdjęcia z Krzyża, Zaśnięcia Matki Bożej i Pogrzebu Matki Bożej.
W nawie północnej umieszczony jest barokowy ołtarz z pocz. XVIII w. z XVII-wiecznym obrazem św. Barbary. Nad obrazem znajduje się wizerunek św. Jana Kantego, a w zwieńczeniu - obraz św. Teresy z Avila. Ołtarz ozdabiają figury śś. Piotra, Pawła, Jana Ewangelisty i Mateusza.
W drugim ołtarzu jest późnogotycki XVI-wieczny krucyfiks z figurami Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty.
W belce tęczowej widnieje krzyż z XVIII w.
W kościele znajdują się epitafia i nagrobki: Anny z Krzepickich Stawiskiej, ks. Jakuba Vegriniusa, ks. Wojciecha Chotelskiego i ks,. Piotra Waligórskiego.
Na uwagę zasługuję również tablica fundacyjna.
Bazylika znajduje się na szlaku Małopolskie Drogi św. Jakuba
Ufundowana w 1350 r. przez króla Kazimierza Wielkiego. Wielokrotnie przez wieki remontowany, dotrwał w bardzo dobrym stanie aż do początku XIX w., kiedy to wraz z upadkiem Wiślicy, i także kolegiata straciła na znaczeniu. Stan budowli pogorszył się do tego stopnia, że w 1848 r. kościół zamknięto. W 1915 r. kościół uległ zbombardowaniu. Zawaliły się wówczas sklepienia, zniszczeniu uległy ołtarze, filary oraz fasada zachodnia. Renowację przeprowadzono w latach 1919-26.
Kościół posiada dwie nawy. Wąskie, wysokie okna z krzyżami z kamiennych lasek, oświetlają wnętrze. W ołtarzu głównym znajduje się wczesnogotycka kamienna rzeźba Matki Bożej Łokietkowej. Figura pochodzi z ok. 1300 r. W prezbiterium zachowała się również częściowo ruskobizantyjska polichromia z lat 1397-1400. Wykonana została z inicjatywy Władysława Jagiełły. Do najlepiej zachowanych należą sceny: Zwiastowania, Bożego Narodzenia, Ofiarowania w świątyni, Wjazdu do Jerozolimy, Ostatniej Wieczerzy, Biczowania, Ukrzyżowania, Zdjęcia z Krzyża, Zaśnięcia Matki Bożej i Pogrzebu Matki Bożej. W nawie północnej umieszczony jest barokowy ołtarz z pocz. XVIII w. z XVII-wiecznym obrazem św. Barbary. Nad obrazem znajduje się wizerunek św. Jana Kantego, a w zwieńczeniu - obraz św. Teresy z Avila. Ołtarz ozdabiają figury śś. Piotra, Pawła, Jana Ewangelisty i Mateusza.
W drugim ołtarzu jest późnogotycki XVI-wieczny krucyfiks z figurami Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty.W belce tęczowej widnieje krzyż z XVIII w.
W kościele znajdują się epitafia i nagrobki: Anny z Krzepickich Stawiskiej, ks. Jakuba Vegriniusa, ks. Wojciecha Chotelskiego i ks,. Piotra Waligórskiego.
Na uwagę zasługuję również tablica fundacyjna.
Bazylika znajduje się na szlaku Małopolskie Drogi św. Jakuba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.