(ul. Benedyktyńska 37)
Tyniec w majowej odsłonie tuż przed zachodem słońca.
Tyniec słynie z warownego opactwa wzniesionego na wapiennym wzgórzu. Klasztor został ufundowany w 1044 r. przez Kazimierza Odnowiciela i do XV w. słynął jako jeden z najbogatszych konwentów w Polsce. Gdy w XIX w. Austriacy ogłosili kasatę zakonów, obiekt zaczął popadać w ruinę. Mnisi wrócili do klasztoru w 1939 r. Obecny kościół stanął w XV w. na miejscu starszej świątyni, ale został gruntownie przebudowany w XVII w. i następnie w XIX w.
Z pierwotnego gmachu zachowały się m.in.
fundamenty, szkarpy, okna w prezbiterium i schody na piętro.
Odnaleziono także złoty kielich i patenę z XI-wiecznej budowli, przechowywane obecnie w wawelskim Skarbcu.
Tyniec w majowej odsłonie tuż przed zachodem słońca.
Tyniec słynie z warownego opactwa wzniesionego na wapiennym wzgórzu. Klasztor został ufundowany w 1044 r. przez Kazimierza Odnowiciela i do XV w. słynął jako jeden z najbogatszych konwentów w Polsce. Gdy w XIX w. Austriacy ogłosili kasatę zakonów, obiekt zaczął popadać w ruinę. Mnisi wrócili do klasztoru w 1939 r. Obecny kościół stanął w XV w. na miejscu starszej świątyni, ale został gruntownie przebudowany w XVII w. i następnie w XIX w.
Z pierwotnego gmachu zachowały się m.in.
fundamenty, szkarpy, okna w prezbiterium i schody na piętro.
Odnaleziono także złoty kielich i patenę z XI-wiecznej budowli, przechowywane obecnie w wawelskim Skarbcu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.