Jubileusz ks. Wojciecha - tym
razem dla przyjaciół w Tanzanii. Od samego rana przybywali goście,
rozpoczynając obchody od śniadania, czyli rosołu i ciapaty…
Przybył także biskup z Musomy, któremu ks. Wojciech mnie
przedstawił. Od 10 Msza uroczysta z kiabakarskim chórem. Świetnie
śpiewają, aż chciało się dołączyć. To, co było w miarę
proste – jeśli chodzi językowo – to za którymś razem pod
nosem już mruczałam.
Msza, jak na afrykańskie możliwości, trwała krótko - ponad 2 godz. A po niej poświęcenie przedszkola i przychodnia zdrowia - części w tym roku dobudowanych. W trakcie obiadu poznałam kilku księży, Polaków, pracujących w różnych miejscach w Tanzanii. I dobrze było usłyszeć język polski w tej mieszaninie językowej.
Po południu były jeszcze podziękowania ks. Wojciechowi. Nie byłam w stanie wejść do kościoła. Tyle ludzi. Widać w takim momencie, jak bardzo jest doceniany za to, co robi dla społeczności Kiabakari...
Hongera dana Baba Paroko!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.