Budowę rozpoczęto w 1744 r. na polecenie Teresy Zamojskiej i według projektu Jana Andrzeja Bema. W latach 1808-14 pałac został przebudowano i rozbudowano w stylu klasycystycznym według projektu Henryka Ittara. W trakcie tej przebudowy wzniesiono oranżerię. Prace kontynuował Henryk Marconi i w latach 1827-28 przebudował fasadę pałacu i dobudował pawilony. Kolejne zmiany nastąpiły w 1837 r. Pod koniec XIX odnowiono pałacowe wnętrza, a w 1894 r. przebudowano taras od strony ogrodowej.
Wokół pałacu założono ogród w stylu włoskim o powierzchni ok. 26 hektarów. Równocześnie powstał Ogród za murem. Na początku XIX w. park zmienia się w angielski i powiększony o ok. 10 hektarów. W latach 1810-13 otoczono ogród murem, a przy trzech bramach wybudowano domki wrotne. W 1897 r. znowu został powiększony obszar do 130 ha (zachodnia część jest oparta o koryto rzeki Wieprz).W skład zespołu parkowo-pałacowego wchodzą:
- pałac,- oranżeria,
- maneż - dawna ujeżdżalnia,
- stajnia i wozownia,
- pralnia,
- ogród za murem,
- "Biały domek",
- "Biała oficyna",
- "Nowy domek"
- budynek bramny Michalowski,- "Domek Strzelca",
- budynek bramny Bodaczowski,
- budynek bramny Zamojski,
- budynki mieszkalne,
- powozownia.
Na teren parku można wejść z pieskiem, ale musi być na smyczy.
Źródło:
* tablica informacyjna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.