(pl. Jana Pawła II 1)
zostało wzniesione w latach 1728-35 według projektu nieznanego autora.
Kościół z transeptem i z półkoliście zamkniętym prezbiterium, ma 72 m długości, 26 m szerokości - w transepcie 38 m szerokości i 21 m wysokości do sklepienia.
Bogactwo form architektonicznych i detalu rzeźbiarskiego zaznacza się w fasadzie z wieżami o wysokości 71 m, zakończonymi hełmami na wolutach. Fasadę, podzieloną na trzy strefy kolumnami i pilastrami wieńczy łamany, bogato profilowany gzyms.

W dolnej części, po obu stronach nad portalem znajdują się grupy rzeźb autorstwa Ferdynanda Brokofa. Od lewej: św. Scholastyka, św. Benedykt, Mojżesz; od prawej papież Grzegorz, św. Bernard i św. Ludgarda. Środkową strefę zajmują "Immaculata" oraz sceny Zwiastowania i Nawiedzenia, a górną - Trójcy Świętej.
Wnętrze o układzie emporowo-halowym pokrywa sklepienie żaglaste na gurtach. Filary, między którymi umieszczono empory i głęboko cofnięte kaplice, zdobią ustawione skośnie pilastry, nad którymi znajdują się wspaniałe, daleko wysunięte gzymsy. Woluty, girlandy, rozety, charakterystyczne dla baroku główki putto zdobią kapitele.

Sklepienia pokryte są malowidłami wykonanymi przez Jerzego Nuenhertza w latach 1733-35. Stalle w transepcie, ozdobione grupami rzeźb wykonał Antoni Dorasil.
Malowidła do ołtarzy w kaplicach bocznych wykonali Piotr Brandl, Feliks Scheffler i Michał Willmann.
Ołtarz główny jest dziełem A. Dorasila, a malowidło o wym. 7 x 3,5 m ze sceną Wniebowzięcia - Brandla.
Niewielki obraz Madonny w bogatej ramie wykonany został w XIV w. w duchu włosko-bizantyjskiej szkoły malarskiej.

Organy z monumentalnym prospektem są dziełem Michała Englera.
W 1998 r. kościół został podniesiony przez papieża Jana Pawła II do rangi Basilica Minor.
Kościół z transeptem i z półkoliście zamkniętym prezbiterium, ma 72 m długości, 26 m szerokości - w transepcie 38 m szerokości i 21 m wysokości do sklepienia.
Bogactwo form architektonicznych i detalu rzeźbiarskiego zaznacza się w fasadzie z wieżami o wysokości 71 m, zakończonymi hełmami na wolutach. Fasadę, podzieloną na trzy strefy kolumnami i pilastrami wieńczy łamany, bogato profilowany gzyms.
Wnętrze o układzie emporowo-halowym pokrywa sklepienie żaglaste na gurtach. Filary, między którymi umieszczono empory i głęboko cofnięte kaplice, zdobią ustawione skośnie pilastry, nad którymi znajdują się wspaniałe, daleko wysunięte gzymsy. Woluty, girlandy, rozety, charakterystyczne dla baroku główki putto zdobią kapitele.
Malowidła do ołtarzy w kaplicach bocznych wykonali Piotr Brandl, Feliks Scheffler i Michał Willmann.
Ołtarz główny jest dziełem A. Dorasila, a malowidło o wym. 7 x 3,5 m ze sceną Wniebowzięcia - Brandla.
Niewielki obraz Madonny w bogatej ramie wykonany został w XIV w. w duchu włosko-bizantyjskiej szkoły malarskiej.
W 1998 r. kościół został podniesiony przez papieża Jana Pawła II do rangi Basilica Minor.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.