(pl. Kościelny)
Pierwszy kościół z XIV/XV w. zniszczyli husyci w 1427 r. Odbudowany został w 1512 r. i kilkakrotnie w XVII w. po pożarach, a w 1843 r. modernizowany. Bryła pomimo późniejszych przebudów zachowała gotycki charakter. Do wieży północnej przylega klasycystyczny portyk z 1843 r. z barokowymi figurami (z bramy cmentarnej). Halowe wnętrze kościoła nakryto sklepieniami krzyżowymi, które pokrywa dwubarwna dekoracja (sgraffitowa) ze scenami z życia Chrystusa, dzieło włoskich budowniczych Domenica Dipara i Johannesa Dalbora.

W nawie głównej znajduje się manierystyczny drewniany ołtarz z 1606 r. wykonany przez Paula Meynera z symbolami Cierpliwości, Roztropności, Nadziei, Sprawiedliwości i Męstwa. Po zamknięciu skrzydeł ołtarz ma formę monstrancji

Ołtarze boczne pochodzą z XVIII w. Barokowa ambona jest dziełem Liewalda z 1728 r. W kościele znajduje się także kamienna renesansowa chrzcielnica z 1678 r.
W kaplicy Schaffgotschów renesansowe całopostaciowe epitafium rodu wykonane w latach 1585-87 przez Hansa Klintzsch. W dalszej części umieszczono kamienne epitafia na ścianach naw.
W kaplicy Schaffgotschów renesansowe całopostaciowe epitafium rodu wykonane w latach 1585-87 przez Hansa Klintzsch. W dalszej części umieszczono kamienne epitafia na ścianach naw.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.