(ul. Kolegiacka 1a)
została wzniesiona w latach 1586-97 przez Bernarda Moranda jako wotum za sukcesy hetmana Zamojskiego w wojnach z Moskwą i jako mauzoleum rodu Zamojskich. Jej triumfalny charakter drażnił Rosjan do tego stopnia, że kiedy Zamość stał się twierdzą carską, wielki książę Konstanty obniżyć dachy świątyni i usunąć dekoracje o charakterze wotywno-triumfalnym, a także herby Zamojskich.
Katedra składa się naw, z w, z których jest wyższa od bocznych. Do tych zaś przylegają kaplice. Katedra jest obszerna, realizowana bowiem była jako kościół powszechny.
Na ścianach prezbiterium wiszą wielkie obrazy z XVII w., przedstawiające sceny z życia św. Tomasza Apostoła (Chrystus otrzymuje wiadomość o umierającym Łazarzu, Chrystus wśród Apostołów po Ostatniej Wieczerzy, Św. Tomasz nawracający pogan w Indiach, Męczeńska śmierć św. Tomasza przebitego włóczniami).
Przy kolumnach barokowego ołtarza głównego stoją figury śś. Jana Chrzciciela, Piotra, Pawła i Jana Ewangelisty. W ołtarzu widnieje przedstawienie św. Tomasza i Chrystusa Zmartwychwstałego. Arcydziełem jest rokokowe srebrne tabernakulum.
Po lewej stronie prezbiterium znajduje się najstarszy obraz katedry. Ikona, zwana obrazem MB Zamojskiej (Hetmańskiej), otoczona jest od dawna kultem wiernych.
W kaplicy Zamojskich (po prawej stronie prezbiterium) pod płytą nagrobną z czarnego marmuru spoczywają szczątki założyciela miasta. Na ścianie wiszą dwa portrety pędzla Gersona, przedstawiające J. Zamojskiego i jego syna Tomasza. Po prawej stronie kaplicy znajduje się nagrobek XIV ordynata, wykonany z białego marmuru karraryjskiego. W kaplicy Relikwii w nawie południowej, zgromadzono pokaźną liczbę 35 relikwiarzy w kształcie trumienek.
W nawie północnej znajduje się barokowa kopia słynnego obrazu florenckiego z XIV w., przedstawiająca Zwiastowanie NMP, przywieziona przez Jana Zamojskiego Sobiepana z Włoch.
W katedrze znajduje się wejście do podziemi, gdzie długi ciąg korytarzy i kaplic kryje prochy rodu Zamojskich.
Kamienny chór muzyczny został zaprojektowany przez Moranda i ma formę trójarkadowej loggii.
W 1992 r. została podniesiona do rangi katedry.
Naprzeciwko wejścia do katedry stoi kampanila XVIII w. Można wspiąć się na jej szczyt, by stamtąd podziwiać panoramę Zamościa.
została wzniesiona w latach 1586-97 przez Bernarda Moranda jako wotum za sukcesy hetmana Zamojskiego w wojnach z Moskwą i jako mauzoleum rodu Zamojskich. Jej triumfalny charakter drażnił Rosjan do tego stopnia, że kiedy Zamość stał się twierdzą carską, wielki książę Konstanty obniżyć dachy świątyni i usunąć dekoracje o charakterze wotywno-triumfalnym, a także herby Zamojskich.
Katedra składa się naw, z w, z których jest wyższa od bocznych. Do tych zaś przylegają kaplice. Katedra jest obszerna, realizowana bowiem była jako kościół powszechny.
Na ścianach prezbiterium wiszą wielkie obrazy z XVII w., przedstawiające sceny z życia św. Tomasza Apostoła (Chrystus otrzymuje wiadomość o umierającym Łazarzu, Chrystus wśród Apostołów po Ostatniej Wieczerzy, Św. Tomasz nawracający pogan w Indiach, Męczeńska śmierć św. Tomasza przebitego włóczniami).
Przy kolumnach barokowego ołtarza głównego stoją figury śś. Jana Chrzciciela, Piotra, Pawła i Jana Ewangelisty. W ołtarzu widnieje przedstawienie św. Tomasza i Chrystusa Zmartwychwstałego. Arcydziełem jest rokokowe srebrne tabernakulum.
Po lewej stronie prezbiterium znajduje się najstarszy obraz katedry. Ikona, zwana obrazem MB Zamojskiej (Hetmańskiej), otoczona jest od dawna kultem wiernych.
W kaplicy Zamojskich (po prawej stronie prezbiterium) pod płytą nagrobną z czarnego marmuru spoczywają szczątki założyciela miasta. Na ścianie wiszą dwa portrety pędzla Gersona, przedstawiające J. Zamojskiego i jego syna Tomasza. Po prawej stronie kaplicy znajduje się nagrobek XIV ordynata, wykonany z białego marmuru karraryjskiego. W kaplicy Relikwii w nawie południowej, zgromadzono pokaźną liczbę 35 relikwiarzy w kształcie trumienek.
W nawie północnej znajduje się barokowa kopia słynnego obrazu florenckiego z XIV w., przedstawiająca Zwiastowanie NMP, przywieziona przez Jana Zamojskiego Sobiepana z Włoch.
W katedrze znajduje się wejście do podziemi, gdzie długi ciąg korytarzy i kaplic kryje prochy rodu Zamojskich.
Kamienny chór muzyczny został zaprojektowany przez Moranda i ma formę trójarkadowej loggii.
W 1992 r. została podniesiona do rangi katedry.
Naprzeciwko wejścia do katedry stoi kampanila XVIII w. Można wspiąć się na jej szczyt, by stamtąd podziwiać panoramę Zamościa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.