(ul. Kolegiacka 1a)
została wzniesiona w latach 1586-97 przez Bernarda Moranda jako wotum za sukcesy hetmana Zamojskiego w wojnach z Moskwą i jako mauzoleum rodu Zamojskich. Jej triumfalny charakter drażnił Rosjan do tego stopnia, że kiedy Zamość stał się twierdzą carską, wielki książę Konstanty obniżyć dachy świątyni i usunąć dekoracje o charakterze wotywno-triumfalnym, a także herby Zamojskich.
Katedra składa się naw, z w, z których jest wyższa od bocznych. Do tych zaś przylegają kaplice. Katedra jest obszerna, realizowana bowiem była jako kościół powszechny.

Na ścianach prezbiterium wiszą wielkie obrazy z XVII w., przedstawiające sceny z życia św. Tomasza Apostoła (Chrystus otrzymuje wiadomość o umierającym Łazarzu, Chrystus wśród Apostołów po Ostatniej Wieczerzy, Św. Tomasz nawracający pogan w Indiach, Męczeńska śmierć św. Tomasza przebitego włóczniami).
Przy kolumnach barokowego ołtarza głównego stoją figury śś. Jana Chrzciciela, Piotra, Pawła i Jana Ewangelisty. W ołtarzu widnieje przedstawienie św. Tomasza i Chrystusa Zmartwychwstałego. Arcydziełem jest rokokowe srebrne tabernakulum.
Po lewej stronie prezbiterium znajduje się najstarszy obraz katedry. Ikona, zwana obrazem MB Zamojskiej (Hetmańskiej), otoczona jest od dawna kultem wiernych.

W kaplicy Zamojskich (po prawej stronie prezbiterium) pod płytą nagrobną z czarnego marmuru spoczywają szczątki założyciela miasta. Na ścianie wiszą dwa portrety pędzla Gersona, przedstawiające J. Zamojskiego i jego syna Tomasza. Po prawej stronie kaplicy znajduje się nagrobek XIV ordynata, wykonany z białego marmuru karraryjskiego. W kaplicy Relikwii w nawie południowej, zgromadzono pokaźną liczbę 35 relikwiarzy w kształcie trumienek.

W nawie północnej znajduje się barokowa kopia słynnego obrazu florenckiego z XIV w., przedstawiająca Zwiastowanie NMP, przywieziona przez Jana Zamojskiego Sobiepana z Włoch.
W katedrze znajduje się wejście do podziemi, gdzie długi ciąg korytarzy i kaplic kryje prochy rodu Zamojskich.

Kamienny chór muzyczny został zaprojektowany przez Moranda i ma formę trójarkadowej loggii.
W 1992 r. została podniesiona do rangi katedry.

Naprzeciwko wejścia do katedry stoi kampanila XVIII w. Można wspiąć się na jej szczyt, by stamtąd podziwiać panoramę Zamościa.






Katedra składa się naw, z w, z których jest wyższa od bocznych. Do tych zaś przylegają kaplice. Katedra jest obszerna, realizowana bowiem była jako kościół powszechny.
Przy kolumnach barokowego ołtarza głównego stoją figury śś. Jana Chrzciciela, Piotra, Pawła i Jana Ewangelisty. W ołtarzu widnieje przedstawienie św. Tomasza i Chrystusa Zmartwychwstałego. Arcydziełem jest rokokowe srebrne tabernakulum.
Po lewej stronie prezbiterium znajduje się najstarszy obraz katedry. Ikona, zwana obrazem MB Zamojskiej (Hetmańskiej), otoczona jest od dawna kultem wiernych.
W katedrze znajduje się wejście do podziemi, gdzie długi ciąg korytarzy i kaplic kryje prochy rodu Zamojskich.
W 1992 r. została podniesiona do rangi katedry.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Będziemy wdzięczni za Twój komentarz. Pamiętaj, że każdą myśl możesz wyrazić w sposób kulturalny, jeśli tylko tego zechcesz.